Ezelden ahbap sayılır.
Hep dosttur yoğurtla pekmez.
Yiyen tadına bayılır.
Hep dosttur yoğurtla pekmez…

Herkes bu dostluğu bilmez.
Ayrılsalar yüzü gülmez.
Şifadır yiyenler ölmez.
Hep dosttur yoğurtla pekmez…

Ataların has yemeği.
Kolay ödenmez emeği.
Hoş eder tadı damağı.
Hep dosttur yoğurtla pekmez…

Açar zekayı akılı.
Uzatır saçı kakili.
Hiç ayrılmayan ikili.
Hep dosttur yoğurtla pekmez…

Tabaklar gelir bir iki.
Varsınız sizler iyiki.
Arkadaşlar sıkı fıkı.
Hep dosttur yoğurtla pekmez…

Yiyen sinirlenip kızmaz.
Hiç kimseyi kırıp üzmez.
Aralarından su sızmaz.
Hep dosttur yoğurtla pekmez…

Bilmez tadını tatmayan.
Tabağa kaşık atmayan.
Yıllar yılı hiç bitmeyen.
Hep dosttur yoğurtla pekmez…

Hiçbir yemek yerin tutmaz.
Yiyen başka lezzet tatmaz.
Bunlar birbirini satmaz.
Hep dosttur yoğurtla pekmez…

Tadı aynı hiç kesmezler.
Kimseye surat asmazlar.
Birbiriyle hiç küsmezler.
Hep dosttur yoğurtla pekmez…

Sofraların tatlı aşı.
Ramazan’ın arkadaşı.
Yoksul fakirler sırdaşı.
Hep dosttur yoğurtla pekmez…

Ramazan AKKAŞ
NEVŞEHİR-Tepeköy
12.OCAK.2012