1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1006
Okunma
Sus be çocuk!
Öyle ağlak ağlak gelme bana.
Zamansız gelipte oturma saatlerce böğrüme mesela.
Mutsuzluğuna arkadaş arama.
Hem bak ben büyüdüm,
Hani derdikya küçükken;
Kocaman oldum,kimseler karışmıyor da bana.
Bütün bakkallarda benim
Oyuncak araba da yok,bak gerçeğiyle oynuyorum.
Buraya gel,yapma ,etme de yok
Özgürüm ben çocuk.
Tamam tren raylarında yarış yapamıyorum
Salıncaklarda sallanıp gökyüzüne dokunamıyorum
Ağaç tepelerinde hayal de kuramıyorum
Her sabah annemin öpücüğüyle de uyanamıyorum.
Artık şen değilim be çocuk.
Artık yoruluyorum çocuk.
Bende ağlıyorum;
Kıymetini kocaman olunca anladığım,
Mutluluklara,sana ağlıyorum çocuk!
Ağla sende hıçkıra hıçkıra,
Susma çocuk,ağla...
D.Karadağ
5.0
100% (3)
Cevap Yaz