lavinya sağanak yağan yağmura bulut’a söyle
ben de ağlayabilirmiyim
aç kollarını bulut sar beni damla damla kızıla erit beni
ey bulut şu yağmurlarına kat beni
lavinya gel beraber ağlayalım çocukluğumuza
yıkayalım soma yüzünü şu dünyanın
arındıralım kötülüklerden
kokuşmuş geri kalmış zihniyetten

çaldılar çocukluğumun mavi düşlerini
küçük avuçlarımda kaldı kelebeğin kırık kanatları
sen neden ıslık çalıp kovmadın lavinya ?
hızla akıp giden bu kirli zamanı durdurmadın
kendi dilinde ıslık çal kimliği yok cismi yok ıslığın
notası zindanlardaki duvarlarda kayıp
sana artık kırlangıç masallarını anlatamam
çocukluğumun kanatlarını taşladılar kırıldı
gelmez artık kırlangıçlar gelmez lavinya

dünyanın çarkı günahla dolsada bu gün
dal kızıl goncayla açacak dolup taşacak bir gün


masivadan gelen çocuklardık biz
bitlenen yamalı yorganı yakacağız bir gün
dünya defterini suçlarla dürüp köşesine çekilsede bu gün
haksız olan bu düzeni sileceğiz bir gün
renk renk uçurtmalar yapıp mavi gökyüzüne salacağız bir gün
huzurlu kıyılara ulaşacağımız yolculuğumuzun son demleri
bu yüzden mi sen maviye çiçeklendin bu gün lavinya

inan bütün topraklarda altın başaklar yeşerecek bir gün ..
kukla ustası kuklanbus bütün çocuklara bedava oyuncak yapacak
elleriyle dağıtacak bir gün ..


nurcihan erdogan