İki gözüm yaş dolu, sensiz dünya bana dar,
Böyle yaşlı gözlerle, beklerken gel sevdiğim.
Seni bekliyorum ben, gece sabaha kadar,
Seher vaktinde kuşlar öterken gel sevdiğim.

Sevda dolu yükünü, yüklemiş hep kervanlar,
Seveni ancak yine, candan sevenler anlar,
Sana doğru geliyor, elim, ayağım-kollar,
Sevda yüklü kervanlar geçerken gel sevdiğim.

Hayalin eksilmiyor, bir an iki gözümden,
Biliyorsun seni ben çok severim kendimden,
Biz böyle olmaz idik, acaba olduk neden?
Hasretin buram buram tüterken gel sevdiğim.

Bahçemde ki çiçekler hep sararıp soldu bak,
Seni ister çiçeğim, istiyor yaprak yaprak,
Bahçemde çiçekleri büyütmez sensiz toprak,
Gönlümde sevgi gülü açarken gel sevdiğim.

Sensiz ben hep yalnızım, böyle yalnız başıma,
Yaşlar karışır gider, gözlerimin yaşına,
Ne olursun gel artık, hadi ALLAH aşkına,
Garip gönlüm herkesten kaçarken gel sevdiğim.

Gözlerimin yaşları, dinmez oldu bak sensiz,
Yalnızlık çöktü gönle, böyle kaldım kimsesiz,
Ağlıyorum yine ben, köşemde sessiz-sessiz,
Yalnız başıma kalmış, ağlarken gel sevdiğim.

İki gözüm bakarak bekliyor seni yolda,
Sensiz canım kalmadı, ayakta, elde, kolda,
Ne zaman gelirsen gel, yeter ki bana gel de,
Gelir diye yollara, bakarken gel sevdiğim.

Bizim bahçemizde de yetişsin tüm çiçekler,
Uçuşsun rengârenk olmuş o kelebekler,
Garip gönlüm, her zaman ve her an seni bekler,
Sevgi çiçeğimizi dikerken gel sevdiğim.

Bu Dertlinin kalemi hep seni yazmak ister,
Ne olur gel de artık, yüzünü bana göster,
Seni düşünüyorken, akar buram buram ter,
Ben böyle satırları yazarken gel sevdiğim.


KONYA- 1987
Cafer AKSAY