Dertlerimi astım duvara,
Boğdum boğuldum dumanla
Başka bir hüzün taşıyorum
Gözlerimden akıp giden damlaları sayıyorum
Hayat denen soysuz vurdu arkamdan,
Sırtımda bin bir yara,
Omzumda taşıdığım yüklere bir baksana
Ah be vah be demek geç artık
Yolun sonundaki uçurumdan çoktan atlamıştık
Ölmeyiz bildik düşmeyiz dedik
Güçlüyüz kimse ezemez dedik
Kimse ezemedi ezdirmedik.
Ama beklenmedik darbeler yedik
Darbeleyen, kalbimizi harp meydanına çeviren
Sevdiklerimizmiş..
Bıraktım her şeyi zamana.
Zamanla alıştım da
Hüznüne karıştı ellerim
Yarınımdan habersizim
Uzun bir yolculuk arıyorum
Kaçıp göçüp gitmek istiyorum
Yaralarım derin
Kabuk bile tutturmadınız be, illallah dedim
Hüzün çemberiyim daraldım
Daralttım dünyamı Kimseleri koymadım
Huysuz çekilmez bir çareyim
Bırakında gideyim.
Yalnızlık sarmış her yanımı
Karanlık dan zaten kararmışım
Yıllar geçti üstümden ben geçemedim
Gideceğim yer yok benim
Dönsün bakalım rezil illet dünya
Karanlığın dibine vurmuş zaten yalnızlığım
Dokunmayın sakın, kanamasın yaralarım.

Abdullah Karslı