Ben insanları, ben Sizi sevmiştim
Sözleriniz ilaç, yazdıklarınız merhem
Beklentiler umut, beklentiler yaram
Nasılda derman sanmıştım
Devlet babam, insanlar kutsalımdı
Elim sende oynardı
Yarınlara ait hayallerimiz

Birilerini tanıdım,henüz mesleği tarifsiz
Aralarında sizde vardınız
Umut tacirleri siz ve biz
Sonra hayaller alınıp satıldı
Yer değişti şeref ve şerefsiz
Umutlar ; Açık artırmada kutsal değerler adressiz

Yalandan kim ölmüş, söz atının başı boş
Vaatler toz pembe ve hoş
Kullanım tarihi geçmiş dünleri satmıştınız
Bu gün diye hatırlarsanız.

Yarın demiştiniz altı ay önce
Yarın bir türlü gelmedi
Geceler mi uzadı, gündüzler mi altı ay
Yoksa Kutuplar mı misafirimiz?

Kimler pazarında, neleri satmadı ki?
Sende sat, ‘unutma ‘satmak bulaşıcıdır
Bir o kadar da alışkanlık yapar
Gerçi siz, çoktan tiryaki olmuşsunuz

Duydum ki; Umutlarım, aşklarım
Değerlerim, duygularım;
Sistem tezgahına düşmüş
Yokmu artıran, Sistem pazarının defolu ürünleriyiz?

Bir alana, iki bedava,
Satılık umutlar reyonunda beklentilerimiz
Karpuz kesmece , alanlar kelekliğinden korkar
Satanı sordum; Suskunluk
Derin devlet misali, kör ebe oynar
Sobelenince öğrendim ‘sizmişsiniz’,?
Ya siz , ya siz; Şimdi Mutlumu sunuz?

Bilirim; Kimse kimseyi kandırmaz, kandıramaz
İyide yok , kötüde yok
Hepsi aynı; Kutsal bakirenin değişik yüzü
Beklentilerin gözü kör olsun
Alanda satanda biziz; Al birimizi, vur ötekine
Hani ‘bizi aldatan bizden değildi’
Böyle dememiş miydi peygamberimiz ?

Ya alıp, sattığımız umutlara ne demeli;?
Sahipleri ; Yusuf yüzlü kardeşlerimiz
burası Yusuf kuyusu değil,
güzel Türkiye min ,’satılık umutlar’ pazarı
EY ÜMİD TÜCCARLARI; Şimdi MUTLU musunuz?