PARANIN ESİRİ
Özgürüz diyorsun ya;
Sözde özgürüz biz. Severiz, seviliriz. Gezeriz gönlümüzce; O diyar senin bu diyar benim... Yeriz en alasından. İçeriz kana kana; Çeşit çeşit içkiden. Kim engel olabilir ki aklımızdan geçeni yapmaya. Yanılıyorsun dostum: Esiriz biz, Esir... Zincire vurulmasak da zindanlarda; Kollarımıza kelepçeler takılmasa da; İnsanlık tarihinin en zavallı esirleriyiz biz. Kaç tane insan kaldı Rab’bi için yaşayan? Kaç tane mümin kaldı hayır peşinde koşan. Dara düşen dostları görmezden gelir olduk. Borç istemesin diye hatırını sormaz olduk. Ya ödeyemezse diye varken de vermez olduk. Biz esiriz dostum, esir... Paranın esiri. Para için yaşar olduk. Onun için değil mi her türlü dalavere? Onun için değil mi dünyadaki hengame? Kabul etmek istemesek de Esiriz. Esir. |