İnce saydam kırılgan zaman


Kıştı
ince saydam bir buz tabakasıydı camda
kara kıştı

kapanmıştık dışımızdaki zamana
bildiğim ona dair
aklımda kalan
kazıyıp tırnaklarımla
içerdeki havayı ısıtan
camdaki buz üstüne yazdığım adıydı
o günlerden bildiğim
ve tek aklımda kalan

belki hafıza kaybından
o günlere dair her şey şimdi flu
yalnız onun adı
ısıtandı
içerdeki buz gibi havayı yumuşatan

iki gün geçmedi eridi
su kesti pencere önleri

bahar da değildi
yaza çok vardı

çok sonraları nihayet girmiştik yeni bir bahara
yine ardında kalan geçmiş günlerden
bir zaman
dilimiydi
hepsi uçup gitmişti
ona dair ve kara kışa dair ne varsa
aklımda son kalanlarla
içimi ısıtan yeni yepyeni
bir bahardı
derken yaz geldi

camın arkasında bu kez Begonvil’ler
ve o
uzak bir hatıra şiirlerde
halâ yerinde değil hafızam
her şey flu
adı neydi
nasıl biriydi
zaman başka bir kapıya açıldı şimdi
ne o
ne de ben
yokuz
şimdiki zamanda

23/Haziran/2011/Perşembe/Bodrum
Yüksel Nimet Apel