Varsın yalancı bir düş olsun ;
Dünlerimden biriktirdiklerim
Varsın gerçekleşmeyen bir hayal olsun
Çoktan unuttum martıların seslerini
Ve mavinin her tonunu
Varsın açmasın izdüşümün kırık dallarında
Renk renk çiçekler



Gönlümde ne varsa
Varsın küflenip saçaklanıp katrana dönsün
Varsın saçlarımı hüzünlü şiirlerlerim ağartsın
Varsın olmasın takkem sakalım
Varsın saklansın içimde gizem perîleri
Varlığın adresi bellidir
Kemâle giden yolda
Yelkenleri doğru yöne açıp sabretmektir
Varsın kimse bilmesin ironik hayallerimi
Unuttum çoktan bu gurbetin pusunda
Güneşin o altın sarısını
Unuttum denizin üzerindeki yakamoz pırıl*tılarını
Kim ne derse desin
Mantığımın izindeyim artık
Yağan karları izliyorum
Ne kadarda ılımlı ,havada eriyor karla bin barışık
Her şeyde bir giz bir sır bir âhenk var
Sisler içinde uçan kuşları görüyorsa gözlerim
Yaradana şükrediyorum



Zaman zaman hislerime yenilsemde
Şimdi esefle kınıyorum anarşist sol fikirlerimi
Keder ve acılar psişik kardeşti benimle
Kalbimdeki kanım kaskatı kırmızı bir ateş
Varsın yaksın cürmüm kadar, olacağına varır her şey
Burda garip bir hancıyım perim kırık olsada
Varsın olmasın kanadımın âhenkli pır pırlı tınısı
Çokta umarımda değil artık
Bu keşmekeş kulpu kırık yalan dünya

Hüznü bile sevmeye başladım yakışıyor
Kalemime yapışmış sırnaş bir sarmaşık gibi
Öfkeliydim kaderime deli dolu serzenişlerimle
Ve isyanlarım en sonunda sustu .
Nisyanlara bıraktı yerini bir bir
İçimde zincirler oluşturan o dertler gizlendi aniden
Sanki ezelden beri sus çekilmiş haberim yok

Bulutlarda gidip geliyorum artık
Maviyle aramda paralel ince bir hayatım var

Gri mekik oyası gibi dokuyup durmaktayım bu çileli hayatı
Zaman zaman hüzün nöbetleri yakıyor olsada
Taş olsada ağlıyor yusuf kalbim
Gözlerimin neminden fütürsuzca dökülüyor çiğ damlaları
DNA’sını hiç kimsenin çözemediği bu denklem kristallerini
Islak kipriklerim üşenmeden süpürüyor avuçlarıma bir bir
Gelmişimle geçmişimin bütün isyanlarıma çok pişmanım şimdi...
Affet "Allah’ım ;.........../




nurcihan erdogan