ANLAT BEYOĞLU;

Ben 20 yaşındaydım doğduğumda,
Dilimde bir aşk
Şarkı söylüyorduk tükenmiş şarap şişeleriyle,
Haykırırdım onu sabahlara kadar var gücümle,
Duymayan köşe kalmadı Beyoğlu caddelerinde.

O beni bilmezdi ben onu ezberlemiştim,
Saçlarını tel tel havalandırırdı rüzgar
Gözlerinde yaşardım ben,
Belli ki yaratırken zahmet etmişti mevlam,
Her gece alır beni sarhoş bir hüsran.

Bıkmadan usanmadan koklardım onu,
Tadına doyamazdım o güzel yanakların,
Hiç ayırmasın isterdim gözlerini benden,
Tapsın bana tapsın bu afet-i cihan,
Her gece uyanamazdım bu tatlı rüyadan.

Taş kalmadı pencerenin altında atacak,
Güç kalmadı köşeden sana gizlice bakacak,
Gömün beni artık bu sevda kalpte kalacak,
Sevdiğim içim yanar isyanım bundandır,
Acaba seni kim satın alacak....!!!!

Son kez al beni Beyoğlu sana geliyorum,
Yıka beni şarapla geceden sabaha kadar,
Sonra sal beni caddelere bir aşk şarkısıyla,
Ben buralardan gidiyorum
Anlat ona Beyoğlu anlat ben susuyorum.....