3
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
841
Okunma
Büyük Ozan Aşık Veysel in ölümü nedeniyle çok duygulandım.Kendisini büyük bir hayranlıkla severdim.Saygı duyardım. . O günlerde yazdım bu şiiri. ve daha sonra evlatları Şarkışla da müze yaptıklarını duyurduğunda Oğluna gönderdim şiirimi. ve Aşık Veysel müzesinde - Sıvas, Şarkışla da- sergilenmekte
olduğu bildirildi bana. çok mutlu oldum.
Alınca sazı eline
Dokununca ince tele
Anlatamaz onu hece
Bir naame selidir sanki...
Bestesi içinden gelir
Güftesi de kendindendir
Kendini bir kendi bilir
Bir de Kara Toprak belki...
Veysel gerçekler söylerdi
Herkes de bunu bilirdi
Sazı - sözü ne güzeldi
Yoktur belki hiçbir eşi...
Hep karanlıkta yaşadı
Aydınlattı Onu sazı
Yaarim Kara Toprak derdi.
Şimdi muradına erdi...
1973 Mart
5.0
100% (2)