1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
864
Okunma
Cisim kafesinde ruhum ağlar,
Hayatıma karanlık çökerken henüz.
O zaman yüzümde karartı parlar,
Buruşuk buruşuk ağlayan bir yüz.
Ne vakit pişmanlık ateşi sarsa başımı,
Ah başım! Derdim ,büyük kederim.
Şaşarım!Maziden pişman,istikbalden ümitsiz gözlerim,
Ne olur Allah’ım bir daha olmasın güz.
Tam bitti derken korkulu rüyalar,
...Başlar.Ah! Çaresizlik beni bağlar.
Duyarım içime saklanmısım, "Ah"lar dağlar,
Allah’ım! İnsanlar vefasız, ben öksüz...
Cevap Yaz