Üstüne gelince dünyanın derdi,
Gülmüyor bu yüzün, gülmüyor usta!
Sahtekâr ediyor yoksulluk merdi,
Hiçbir eşin dostun kalmıyor usta!

Hatır-haysiyetin ayak altında,
Bütün çevren bu durumun farkında,
Biraz param var deseydin aslında,
Yalan söylemek hiç olmuyor usta!

Herkes akıllıdır, sen ise deli,
Yüce Yaratanın ey şaşkın kulu,
Kimse yaşatmıyor yeşeren dalı,
Gönlüm hiç huzuru bulmuyor usta!

Dinlemez, çocuğun, kızın anası,
Olursun evinde bir şam babası,
Suçlusun arkadaş, sözün kısası,
Çare hiç kimseden gelmiyor usta!

Kalırsın dünyada bir tek başına,
Kimse bakmaz gözlerinin yaşına,
Kime ne diyeyim hepsi boşuna,
Gönlümdeki boşluk dolmuyor usta!

ERDEMLİ-30.04.2008-Çarşamba
Cafer AKSAY