çağlayan bir nehir gibi yüreğime aktın sen sevgili
yetim çocuklar gibi beni yalnız bıraktın ey sevgili
suskunluğumun o öldüren soluğunda sen varsın
kül ettin beni bir bakışınla gör eserini hey sevgili


baktığın sulardan çaldım ıslak suretini can sevgili
saçlarımı çile rüzgarıyla ağarttım hasretinle ördüm
kara sevda denen şey gözyaşımda gökleri eğdirdi
aşk bittiyse bu dünyada ömür kelebek ömrü kadar..


serdest etti bu aşk kayboldum sahralara kırıldı perim
öyle özlettinki kendini aşık bülbül gibi deli divaneyim
vuslatı yakın sanmıştım meğer firazdan da uzakmış
aşkın ipek kozası sardı bedenimi uçamayan bir tırtılım


gençliğim hüsran kabus uğultularda kayboldu nicedir
hayatımı aşkımla hibe ettim o can sevgiliye haberi yok
omuzlarımda ayrılığın yükünü sessizce taşırım can sevgili
gece avare gülüşlerle deli düşlerde seninle buluşurum


gönlüm kırkikindilerin özlemini çekerek ah ile ağlıyorum
ömürsüz tozlanmış kelebeğim sinemde dev acılar var
kırıldı perim yok mecalim bir zerreydim dağlara gebeyim
kalmadı dermanım arşa çıkmak zamanımdır can sevgili..



nurcihan erdogan