Naz süzülür gözünden çayıma gamze olur.
Bir rayiha yayılır efsaneler dağından.
Turnalar kanat süzer nazın ıtrını solur.
Nice kandil tutuşur efsane çerağından.
Tabir edemez kalem gördüğüm sırlı düşü.
Betimlemez sözcükler sana ait gülüşü.


Hüzün aşina olur mihman olur seninle.
Elif haza incelir sana denk olmak için.
Daha çok şiir yazar bu kalem deseninle.
Hüznü istiap etmez nice zaman Çin maçin.
Kaç mevsim anlatılır senle çayın öyküsü.
İkiniz olursunuz naz mevsiminin süsü.


Berrak türküler demler gönüller çay mevsimi.
Zarafet elçileri turnaları kıskanır.
Çözemez sükut ehli bakışındaki imi.
Seni bir dem görenler çayda albeni sanır.
Ve suya şerh edilir bakışındaki gizem.
Kanayan yaramıza gülüşündür her dem em.


İklimine doğmaya can atar hep dolunay.
İsli çaydanlık ile demlik eder ünsiyet.
Leyla’nın bakışından bir katredir kara çay.
Hayra ulaşmak için hayır olmalı niyet.
Mecnun bir öykü okur her satırında Leyla.
Sükutun sinesine atılan ok vaveyla.


Sonra bir mevsim gelir karanfil katre gülüş.
İnce belli cerenler sana özenir o an.
Çayın rengine ilham senin düşündeki düş.
İkinize öykünür takvimlerdeki zaman.
Elin değince çaya her yer gül misal our.
Muhal olan cümle hal hüsnünle visal olur.
Ankara,19.01.2015 İ.K