İlk çığlıklarımı attığımda ne olacağını bilmiyordum.
Çok korkuyordum.
Yok muydu elimi tutacak olan?
Daha çok bağırıyordum.
Bir el dokundu elime.
İlk dokunuşuydu bana.
Devamı gelecek miydi? bilmiyordum.
Ürkektim çok ürkek.

Ürkekliğim sesime yansıyordu.
Etrafımı kuşatan bir şeyler vardı yalnızlık dışında.
Hissettiğim halde anlayamadığım, korkumu perçinleyen
Kapana sıkışmış gibiydim, nefes almak bile acı vericiydi
Düşünecek gücü bile bulamıyordum

Bir ses duydum sonra
Merhaba dedi ağlamaklı ve yorgun
Ama sıcacıktı sesi
Sarar sarmalar gibi

Bir şey hissettim o anda
Beni benden aldı sesi
Gülmek istiyordum ama bunu bilmiyordum ki
Gözyaşım ile cevap vermek istedim
Duy istedim anla, sev beni
Sıcacık yanına al istedim

Dudaklarımda kimsenin bilmediği kelimeler
Döküldüler birer birer
O dedim anlar beni
Yalnızım dedim
Kimsesizim sar beni
Sar ve bırakma beni

Sana ne demeliyim bilemedim
Ad koymak gerekli mi?
Onu bile kestiremedim
Bıraktım her şeyi bir yana
Kapıldım rüzgarına

Çünkü sen benim meleğimdin
Yarenimdim
Sevdiceğimdin
Sonradan öğrendim adını
Anne dendiğini