Hayatý yaþamayý bir yetimden öðrendim.
Para kazanmayý bir fabrikatörden,
Harcamayý ise bir fakirden öðrendim.
Sevmeyi anamdan, sahip çýkmayý babamdan öðrendim.
Ýlk kavgamý arkadaþýmdan öðrendim.
Kavgada aldýðým yaralarýn,
Ýçimdekinden çok acýmadýðýný öðrendim.
Ýlk ihaneti sevdiðimden,
Ýlk yarý yolda kalmayý ise dostumdan öðrendim.
Kahpeliði bir hayat kadýnýndan,mertliði ise eski bir kabadayýdan öðrendim.
Silah kullanmayý dedemden,
Tam on iki den vurmayý ise komutanýmdan öðrendim.
Ýyiliði bir melekten, kötülüðü ise þeytandan öðrendim.
Ölmemem gerektiðini düþmanýmdan,
Ölümün kurtuluþ olduðunu,bir sokak çocuðundan öðrendim.
Küfretmeyi serseriden, centilmenliði ise bir beyfendiden öðrendim.
Okumayý bir alim den, yazmayý bir katip’ten öðrendim.
Cesareti H.z. Hamza’dan, adaleti ise H.z. Ömer’den öðrendim.
Güzel ahlaký Peygamber’imden,
Allah yolunda ölmeyi ise H.z. Ali’den öðrendim.
Anlamayý, anlamayý ise kendiliðimden öðrendim.
Ben hayatý,bir yetim’den öðrendim.