On kasımdı hiç unutmam Atatürk öldü ben vuruldum.
Saat dokuzu beş geçmiyordu belki.
Belki altmış sekiz sene geçmişti ölümünden geriye ama ben…
Ben altmış sekiz sene sonra on kasımda vuruldum.
Herkes yasta ben iki katı…
Herkes üzgün ben yaralı…
Bir on kasım geçirdim,bende durmayan kan kaybı…
Bu gün on kasım saat dokuzu geçmiyor belki.
Belki yetmiş dört sene geçti ölümünün üstünden ama
Ben altı sene önce on kasımda vuruldum.
Kan kaybım büyük ve durmadı senelerdir.
Üstelik doyarak yasımı dahi tutamadım.
Yaramın gizli oluşu gerekçesinden…
Atamın ölüm yıldönümlerinde sebep edip yaşadım acımı.
Ben yuvamdan vurgun,Ata suskun,sokaklarda yas.
Ben soramadım hesabını beni vurandan,kendim geldim silah önüne.
Vur beni diyerek…
Çünkü zanlım,beni vurmasa vuracaktı kendini…
On kasımdı hiç unutmam,Atatürk öldü ben vuruldum…
Vurdu beni kalbimden…
Beni sevmesiydi gerekçeside…
Vurdu beni ve zorla sev beni dedi…
Seviyorum dedim vuruldum…
Yüreğimden vuruldum.
Ama sakladım sevdamı kıyısına yüreğimin…
O kurşunu değdirmedim…
Ona değmedi…
On kasımdı hiç unutmam Atatürk öldü ben vuruldum.
Bende hala kan kaybı…
Lakin sevdama halel getirtmedim
Hala durur kalbimde hem de sapasağlam.