1
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
951
Okunma
Ben aşkı aradım hep, hep bilirsin;
Üzerimde hükümsüz olmanın ağırlığı,
İnsanlığı kayıp ilan sayfalarında,
Dünya haritasını önüme açtığımda,
Yüzüme vuruldu ölümlerle, zulümlerle çığlığı
Umarsız analar ve çocuklar gördüm.
Öfke doldukça yüreğime,
Şaşırdılar, öfkelendiğime…
Şaşırdım,
Ben de onların neden öfkelenmediğine!
Şiirin sahibi
Cevap Yaz