Kutsal çılgınlığım ayaklanmış yine, hareket zamanı geldi,
Donuk suskunluklar ortasında, köpüren bir çavlan gibiyim,
Ruhum gemi azıya almış, yeşil çayırların güzelliği özleminde,
Sabahın ışıklarıyla donandığında dünya, eski yaşama elveda.

İhanetlerim kendimedir, gizli kalmadı hiç bir zaman,
Çakır dikenleri batırdım kanayan bütün yaralarıma,
Ateşin içinden geçerken bile değiştirmedim yolumu
Harlı alevlere dağlattım açık gizli tüm yaralarımı.

Geçen cuma günü, durdum ve dönüp arkama baktım,
Bir büyük fiyaskoyla sonlanmaktaydı sanki hayatım,
Yeryüzü mü yenik düşen benmiydim, sorgulamadım,
Deh dedim kutsal çılgınlığım, zaman geldi haydi gidelim.

En bilge kişiler bile sussun, konuşmasın, sizler de susun,
İki yüzlülükleriniz usandırdı beni, iğrendirdi davranışlarınız,

İçeride başkasınız, dışarıda daha başka, içinizse bambaşka,
Ben duygularımın sesine doğru koşuyorum, sizde kalsın aklınız..

Esel Arslan
2008