Çok değil birkaç mevsim önceydi
Yaşadıklarımız
Bahar güz arası hikayemiz
Toz pembe düşlerimiz vardı;
Hiç gerçekleşmeyen
Hüzne kanat çırptı şu zavallı yüreğim
Nem varsa gönül hazinemde
Dökülsün bulutlardan gözlerine.

Oysa ben çoktan düşmüşüm yüreğinden
Tan ağartısında ..

Susuyorum;
Susuyorum da
Sadece çığlık çığlığa yüreğim işte
için için kızgınlıklarını haykırıyor
Hayata dair.

Ruhum üşür gülüm üşür
Sensizliğin kölesi saatlerim
Boğulur tüm duygularım özlem vurdukça
Bir bir cümlelerim unutulur dilimde
Bir yudumluk sevgi takılır boğazıma
Tan ağartısı nefesimde

Yakamoz misali gölgem düşerken yollarına
Yorgun bedenim kaybolur düşlerimde
Bendeki ben şimdi çok uzak yüreğimden
Adını andıkça uykular gelmez gözlerime
Vedasız sonumuz yarınlar olmuş ,
Tan ağartısı arzularım kaybolmuş.

İki mevsim arası takılı kaldı aşkımız
İki mevsim arası kırdın ümidimin kanatlarını
Sarı sonbahar sabahında
Koyuverdin hüznü koynuma
Çentik açan mahkum gibi
Kesikler açtın duygularıma
Mahkum ettin sensizliğe
Ben hala kabullenme sancıları çekiyorum

Oysa ben çoktan düşmüşüm yüreğinden
Tan ağartısında ..