Adım romantik,
Soyadım kırgın;
Seni sevdiğimden beri
Adımı romantik koydu dostlarım.
Çünkü
Her rüzgâr esişinde düşen yaprağa
Ve her yağmur yağdığında
Sevdiklerinden kopan damlalara
Üzülür oldu yüreğim.

Atılan her adımda
Kat edilen yollara üzülüyorum Şimdi,
Ve her oturduğumda
Beynimi kemiren düşlere....

Yaralıyor beni
Üzerine basılan her papatya
Ve dalında solan her çiçek
ve sadece bir günlük ömrü olan kelebek..

Arzuya, kambere, mecnuna
Leylaya ve ferhata ve şirine
Ve hiç aslısına kavuşamadan
Kül olan keremedir üzüntüm.
Ve bundandır romantikliğim
Ve bundandır acı çekmişliğim.

Adım romantik,
Bir timsahın gözyaşları gibi değildir gözyaşlarım.
Üzüntüyle akar her ayrılığa gözyaşlarım...
Ve her üzüntüyle sarsılır umutlarım.
Bundandır romantikliğim yar
Bundandır acı çekmişliğim.

Soyadım kırgın.
Beni terk edip gittiğin o günden beri....
Yaprakları döken ağaçlara kırgınım
Ve insafsızca
Her esişinde dalları kıran rüzgâra
Seni unutturmadan tükenen
Paket paket sigaralara,
Ve gözyaşlarıma
Ve yıllara
Ve seni benden alıp giden yollaradır kırgınlığım...

Ve kırgınım
Senle beraberken durmadan akıp giden zamana,
Ve sonu hep hüsranla biten sevdalara..
Kadeh kadeh içtiğim halde
Yaramı kapatmayan şaraba..

Biten her sevdanın yaşları içimi kanatıyor
Terk edip giden sevgilileredir kırgınlığım
Ve hasretimi
Ve sevdamı
Ve içimdeki yangını
Sana anlatamayan
Türkülere, şarkılara şiirlere kırgınım.

Ve yıldız gözlüm
Ve tatlı sözlüm ve güler yüzlüm
Seni benden alıp ta
Beni öksüz bırakan tanrıyadır kırgınlığım...