-Aşık
Üç günlük şairsin karşıma çıkma.
Alırım façanı canımı sıkma.
Er meydanıdır bu kusura bakma.
Dizelerle tek tek taşlarım seni...

-Ramazan
Ben halden anlarım bakmam kusura.
Kafamı attırıp basma nasıra.
Elimde iple mil,bendedir sıra.
Şal diye örmeye başlarım seni...

-Aşık
Gerçek bir şairin bellidir halı.
Eşek arısının olur mu balı?
Kurumuşsun artık dikenli çalı.
Taze bir fidana aşlarım seni...

-Ramazan
Alim ile sohbet gerçekten hoştur.
Sende bir şey öğren,boş durma koştur.
Ocağı yaktım da kazanım boştur.
Sakalından tutar haşlarım seni...

-Aşık
Alimi,sohbeti iyi bilirim.
Ben böyle yerlerde huzur bulurum.
Yükseklerden bakma havan alırım.
Ardına bakmadan naşlarım seni...

-Ramazan
Er meydanı derim,sen dersin savaş.
Boğazdan geçer mi katıksız lavaş.
Gevur eşeğiden gidersin yavaş.
Ara gazı verip beşlerim seni...

-Aşık
Kaşınırsın belli,bende kaşağın.
Kafanda bir huni,belde kuşağın.
Öğrendim yok imiş avrat,uşağın.
Köyün delisiyle eşlerim seni...

-Ramazan
Önce sil alnından akan suları.
Tadını kaçırıp gitme ileri.
Duydum ki hanımın almış yuları.
Er’lik derneğinden boşlarım seni.

-Aşık
Bir garip aşığım irfan sahibi.
Taş attım görünmez kuyunun dibi.
Bir dantel,bir oya,bir nakış gibi.
İlmik ilmik edip işlerim seni...

-Ramazan
Sonunu düşün de öyle çık dansa.
Dişini sökerim elimde pense.
Aşık Ramazan’ım çekip elense.
Kündeye getirip tuşlarım seni...


Ramazan AKKAŞ
NEVŞEHİR-Tepeköy
4.OCAK.2015