Kahrolur beden, dört bir yanı çaresiz kalınca
Toparlamak mümkün mü, dağılır paramparça


Kaderin eli kolu bağlı,gücü yetmez olurken
Kırıntılar kalır yanına saçılmış paramparça


Damarda kanın donuk ,dilin suskun kalırken
Göğsünde kalbin, cam gibi kırılır paramparça


Canını yakan bütün hüzünlerin dargın gibidir
Yüzüne bile gülmez olur, ezilir paramparça


Balçıkla doldurulmuş kuyusu, suya hasret sabidir
Sevapları günaha dönüşür tek tek paramparça


Yoluna tezekler koyulmuş ,engellerle döşeli
Yokuşları çıkılmaz ,dönüşleri paramparça


Dört duvar kapanmış ,sokakları çıkmaz köşeli
Karanlık içini ürpertirken, korkular dökülür paramparça


Tek isteği özgürlüktür ,çırpınır kuş gibi kafeste
Tüğlerini kemirir ,yüreği kendinden geçmiş paramparça


Huzuru ister sadece inleyen ağıtlar yakar aheste
Ömrünce yaşamı filim şeridi gibi geçer paramparça


Mutluluk gözüne çekilen, simsiyah bir perdeyse
Hayallere izin verilmez ,alınır elinden paramparça


Sevdası gönlünde kurumuş bir ağaç olmuş nerdeyse
Güz yaprakları gibi dökülür,kuruyup paramparça


Ümitsiz yaşamak, halsiz düşen yorgun beden deyse
Eceli bekler olmuş,toprak misali paramparça


Huzura ermenin tadını hazını arzular durur
Çektiği bütün zulümler eğilir önünde paramparça


Sonsuz sabırlar karşılık bulduğu andır, hak yeri bulunca
Gözünde yaşlar sevinçten, dökülüverir paramparça


NESRİN ÖNEM DEMİR
11 01 2015
BURSA