yorgun yıllarım
bir gün özlem duyduklarıma
nasılda hasret gidiyor

geçmişin hesabını
ah katil olan yıllarım
nasılda acımasız tan avında alıyor

ömrümün
her bir günü
çilelerle yoğruluyor

şu lanet olasıca dünya
her geçen gün
beni benden alıyor

kısmetime düşen talihim de
mazeretler
kaderime inat çoğalıyor

hırsız olan
garip zaman
gül benzimi solduruyor

yüzümdeki
şu kırışıklıklar
hep geçmişimi simgeliyor

ite kaka sevgilerle
ah kahpe hayat
benliğimi darmaduman ediyor

biten aşkların ardından
herkes bu dünyada
yağmur gözyaşları döküyor

kimine vurgun bu dünya
kimine piyon bu dünya
kurulan bozuk düzende vuran vurana

insanlık nasılda vahşice yok ediliyor
avuç içi kadar olan kalbe avuç içi kadar olan kabre
bir bedenle bir ömür ,sevgi neden sığdırılamıyor

hep mi
kötü geçer benim kaderim ,
hep mi
keder dolu olur acı günlerim

gün be gün vuslat adında
bizler umut yolcusunu beklerken
neden ümidimiz bizim son nefes de tüketiliyor
...
C.CEYLAN YILMAZ