yörüüü Hrant yörüüüü

pasinler ovasın yarıp geçerüken
radyodan aldım
akşamın 9’unda kara haberin


bizim mayamızda vardır bu, dedim
alır isek abdesti
kendi kanımızla alırız, ölür-iken

biz dedüğüm güzellerdir
severse sevdası güneş olan ademo’in ğulları ve kızlarıdır

ağlama Hrant ağlama
sen ağlama
akan kanın
bilki gözümden akan yaştır

cenaze namazun kıldırmak ister idüm
icap edenlere sormak diler idüm
“ermeni aşuğanı Hrant Dink’i nası bilür-süz” deyü
duymak ister idüm
cesedine kurban canlardan
“eyü bilirdük” deyü, üç defa üst üste

sen eyüydün Hrant eyüydün
hep gülümsemek ister iken ağlar idün

biz türkmenler
indük u-rumda kışladık
çok hayır ilen şer-i işledük
hayrımız nedir bilmem amma
işlediğümüz şerlerden biri, senin cinayetindür

yörüüü kurban olduğum Hrant yörüüü
gideceğin yeri bilemeden yörüü
dilediğin gibi yörüüü
ataların –dedelerin gibi yörüüü
toprağa yörüüü
hayata yörüüü

19 ocak 2007 / 23:45
ARZ-UL-URUM (Erzurum)
bağrım yanar i-ken