Canımdan can alıp küstüğün o gün
Bir alev gölgesi seni vurdu mu?
Selamsız sabahsız gittiğin o gün
İçini çürüten gönül kurdu mu?

Söndür o ateşi yandıysan eğer
Güneşi bir beni yakarmış meğer

Zehrinin tadına vardım her öğün
Yedi kat üstüne durdum o göğün
Körfezin bağrında mavi bir düğün
Meltemi esip de beni sordu mu?

Söndür o ateşi duyduysan eğer
Güneşi bir beni yakarmış meğer

Vuslatın önünde çöktüğüm o an
Acısı sineme dedi ki dayan
Hicranı mutluluk sayıp da doyan
Senin de yüreğin böyle durdu mu?

Söndür o ateşi solduysan eğer
Güneşi bir beni yakarmış meğer

Eriyip tükendim sefan bol olsun
Bir selamlık sevda seni de bulsun
Madem ki ben gibi sen de bir kulsun
Beni tüketen şey seni yordu mu?

Söndür o ateşi sevdiysen eğer
Güneşi bir beni yakarmış meğer

Şiir ve Yorum Mehmet Fikret ÜNALAN