MERAK ETME ÇOCUK


Kış geldi
dışarıda kar
hava da soğuk
merak etme çocuk
ısıtırım seni ben
ısıtırım vicdanımda üşüme sen
kim bilir belki bir mermi ıslığında
belki top sesleriyle
belki de polis coplarıyla
ısıtırım bir şekilde dert etme

merak etme çocuk
ısıtırım o minicik ellerini
ısıtırım kararmış vicdanımla
avuçlarında şaklayan kırbaç sesleriyle
belkide bir sapığın iğrenç nefesiyle
sana söz
gizlersen çığlıklarını
ısıtırım gözyaşlarını
yada Allah-u Ekber sesleriyle
ılık ılık akan kanını
ısıtırım bir şekilde dert etme

dert etme çocuk
suçlu gösterilirsem şayet
vaad edilmiş bir cennet var der
sığınırım arkasına böylesi söylemlerin
katline ferman çıkarır
cennette meleklerin çocuklar olduğunu dahi unutur
üstünde oynadığım iğrenç emellerimle
Kirletirim masum tenini

ısıtırım çocuk
kendi yarattığım cehennem ateşiyle
ölüm kusan sokaklarında

merak etme ısıtırım
ürkek ürkek bakışlarını
ısıtırım çatık kaşlarını
yanaktan süzülen gözyaşlarını
ısıtırm üşüyen ayaklarını çocuk dert etme

titremesin dudakların
varsın okusun barış şarkıları
ısınır belki insanlığın buz kesmiş yüreği
üşüyen kirli vicdanları ısınır belki çocuk

ve o zaman
irkilir ayağa kalkarım çocuk
merak etme
öğrenmiş olurum
sevmenin ne demek olduğunu
severek yanmanın
barış’a meşale yakmanın ne demek olduğunu

öğrenirim çocuk merak etme
cennetin bu dünyada
hatta cehennemin bile bu dünyada olduğunu öğrenirim
öğrenirim merak etme çocuk öğrenirim
öğrenirim ben sen kirlendikten sonra

Hüma Efkan