Soğuk içine işler, titretir beynine kadar korkma !
Düşünme gerginliği yaşatan ,boşalan hücresine dokunma
Karamsar bir tavır alır adeta ,ruhunu tartanı yoklama
Dengesiz konuşur olman engelli tümcesini zorlama
Buz kalıplarından farkın kalmaz ,buz kalıbı oluver

Ağzınla kuş tutsan yaranamazsın sözlerine inanmaz boşver
Mantığın izin verir ,incinen yüreğin susarsa sussun
Gözlerin ise kara bulutlar olup ta yerinde pusar sa pussun
Dermansız ellerin uyuşur ,kendine hayrı olmaz olsun
Dilinde sözlerin düğümleşir kör düğüm olup açılmasın
Yarınlar aklına bile gelmez bu karmaşık durumda

Soğuk kanlı duruma sokmuşsa hayat almıştır ne varsa
Bomboştur beynin zerre kıymeti yok ısıtıp sarsa
Ayağına kelepçe vurup sol yanını incitip yorsa
Umurumda bile değil, kopacaksa kopsun inceldiği yerden

Yaşamaktan ümidi kestiğini bilerek neden !
Katlanmak zorundasın ki bunca zulüm ve haksızlığa
Simsiyah perde çekilmişse gözüne çare mi sonsuzluğa
Engel olamıyorsan neden ayakta durma savaşı

Direniş niye yarınlar önemini kaybetmiş olunca
Sitem etmen boşuna kin nefret içine dolunca
Gitmemişse her şey istediğin gibi yolunca
Bırak soğuk kalpli desinler ömrün boyunca

Kalbinde taşıdığın sevgiyi görmesinler ,sineye koyunca
İçini ısıttığını bilmesin senden başkası, farkına varmasın
Yolundan gittiğin kadar git ,kimse çevirmesin
Yazın kış olsun ,kalbin buz kalıplarıyla yaşasın
Soğuk içine işledikçe, ruhun ateş harlarıyla yansın

NESRİN ÖNEM DEMİR
07 01 2015
BURSA