Sureti bırak ta bak şu manaya,
Fili tarif ettirmeyin âmâya,
Hazineler gider boşa yağmaya,
Arkasından ağlasan da boşuna.

Tahtadan kılıçla girme savaşa,
Manayı anlayan âlimle yaşa,
Kılıç elmas ise vursan da taşa,
Sırçasından dağlasan da boşuna.

Erler sohbetine gir de erden ol,
Gönül sohbetiyle gönüllere dol,
Âlimler içinde yine agâh ol,
Hırkasından bağlasan da boşuna.

Tahta kılıç ancak kında kıymetli,
Elmas kılıç velilerde heybetli,
Mübarek olmayan gülme lanetli,
Arkasından ağlasan da boşuna.

Tatlı suyla tuzlu sular karışmaz,
İsa’yla, Musa’yla kullar yarışmaz,
Cam kaynayıp demir ile barışmaz,
Parçasından dağlasan da boşuna.

Şaşı bakar çift görürsün birleri,
Atmıyorsun üzerinden kirleri,
Rehber edinmişsin bakar körleri,
Arkasından çağlasan da boşuna

Boşuna halifem senin sözlerin,
Ne oğullar anlar nede kızların,
Göbek attırmıyor çalgın sazların,
Tellerinden bağlasan da boşuna.
Halife BOZBAYIR