yapılacak çok iş var yaşamımda,
ama gönlümde bütün işler yapılamaz artık...
yaşamda debelendiğim kadar,
hatta dahada çok gönlümde debelenmelerim,
kapı kolu gibi elimi attığım aşk elimde kalıyor.
lanetine mashar olduğum deliler var...
kaderini lanetle kaderime bağlayan...
elinden alınanların hesabını,
elinizden alınsınlarla tutan...
belkide deli değildir kimbilir..
böyle her kapının kolunun gönlüme girmesinden belli..
iç kırıklıkları,
tutturamama aşkın de halini den halini,
o halini,ben halini..
zamirsiz aşklar yaşıyorum galiba..
devrik sevdalarımdan bana beddua kalan..
yorgunluk parmaklarımdan başlıyor,taaaa gözkapaklarıma kadar ...
soğuk kar kış demiyor gönlüm,
yürüyor kırgınlık ve yanlızlık yollarında.
yanlış anlaşılmasın,
bedenen yanlız değilim,
gereğinden fazla bir insan kalabalığı maddesel olarak,
hergün yeni bir çift göze bakmanın imkanı dahilinde yaşarken,
hiçbirini sevememek laneti...
offff
ne bileyim aklım gönlüm keşke belden aşağı yaşasaydı aşkı,
dillerin kurusun deli,
damakların yarılsın,
ben eskiden böylemiydim...
lanetinden sonra böyle şemsini arayan mevlanaya döndüm..
boğazımda yanlızlık ağrısı,
kalbimde taşıyamadığım sevda ağrısı...
kim çıkarmış bu sevme denilen işkenceyi?
omuzlarım öyle ağrıyor ki,
ağrı vücumdan dökülüyor adete yerlere...
öyle yorgunum ki,
yaşamak denilen bu oyunu oynamakdan...
biri var biliyorum bir yerlerde,
birgün gelip bütün ağrılarımı yok edecek melek elleriyle dokunarak...
seni bekliyorum hiç görmediğim meleğim.
biliyorum sen kimseye benzemiyeceksin,
beni sevginle yeniden yeniden yaşama doğuracak,
sevgiye doyuracaksın..brn