Kendimizce öyküler yazarız kafamızın içinde
Hep güzel anıları seçip iyisini düşünerek
Anlamlı olsun isteriz hayata uyumlu biçimde
Ya kötü anılar içerisine girip bozarsa ?
Beynimizi kurcalar bu karamsar düşünce
Bir de içene kapanıksa dışarı dökemiyorsa
Çaresizlikte boğulmaz mı bu hırçın düşünceler
Öykünü bozmaz mı tam heyecanlı yerinde
Allak bullak etmez mi karmaşık ta kalınca


Zihninde bocalar durur aklından çıkartamadıkların
Hep iyi tarafından bakarsan her şey mükemmeldir
Canını bile acıtmaz sözler manasını bulunca
Döktükçe dökülür yüzün gülerek yazarsın
Taki yaşanmışların uyur yılan gibi tenine sokunca


Herkesin hayatı bir roman derler
Ama kaçı döker sayfalarca yaşanmışlarını
İçlerinde saklar çoğu kişi acı tatlı anılarını
Aslında güzel öyküdür saklanmazsa kabuğunda
Soğuk gecelerde masal gibi anlatılacak
Dinledikçe gözleri dalıp tüğleri dikene döndürecek
Belkide etrafına bir nasihat olur ders verir kim bilir


İçinde pişmanlıklar da vardır keşkeler de
Bir çok satırı ise nedenlerle doludur
Canını acıta acıta öyküyü yazmalıdır sonuna kadar
Satırlara döküldükçe içini boşaltmalıdır
Anılarda değilde dinleyenlerin beyinlerine kazınmalıdır
Acısıyla tatlısıyla ibret veren mükemmel öykün olmalı


NESRİN ÖNEM DEMİR
04 01 2015
BURSA