ne güzel anlaşıyorduk biz birlikte
konuşurken dinlerdik birbirimizi
sevilenin sevene yastık olurdu dizi
icimizde ne tasa kalırdı ne de sızı
örnek gösteriyorlardı gençlere bizi

bunca sıkıntıyla bunca yıl beraber
böyle sevmek sevgili kalabilmek
birbirini incitmeden sevebilmek
merak ediyorlardı hangimizin marifetiydi
sorup duruyorlardı bizim sırrımız neydi

kapıldık hırcın esen bir asi rüzgara
düştük yerlere sırtımız geldi taşlara
o fırtınada seven yüregimizi kaybettik
her şey tersine döndü sevgimizi yok ettik
haset insanların kem gözü bize degdi yittik

seven kalbimiz izinsiz verdi mola
savrulduk sacıldık saga ve sola
denedik dönemedik dogru yola
eskisi gibi degiliz seninle kolkola
düşeriz can biz yakında karakola

sitemler ediyorduk biri bin para
agır konuşuyorduk acıyorduk yara
günümüz gün degil geceden daha kara
söylesene can yaralarımızı kim sara
artık bizdensiniz diye atsınlar nara

bize bu olanların suclusu sence kimdi
suclu benim gözümde sadece sendin
senin gözünde ise sadece suclu bendim
şimdi bu halimize söyle kimler sevindi
bizim yüzümüzden diyerek kimler yerindi

özendiler bize can gıpta edip baktılar
bizim sevgimizi saygımızı kıskandılar
sevdamiz göze geldi şimşek olup caktılar
nazar ettiler gözleriyle bizi diri diri yaktılar
mutsuz olalım diye ellerinden geleni yaptılar