26
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2338
Okunma

Ne bal tat verir ne yediği aş
Her zaman gözlerinde yaş
Hiçbir şeyden zevk alamazlar
Azrailin yolunu gözler ihtiyarlar
Aklına geldikçe o tatlı günler
Üşüşür başına bütün hüzünler
Donar bakışları tek bir noktaya
Acaba hayatta mı olacak haftaya
Daha dün uğurladı bir arkadaşını
İçine akıttı hüzünle gözyaşlarını
Sadece anılar kaldı eski dosttan
Gözünden geçti hayatı ta baştan
Bükülmezdi bileği civan gibiydi
Şu mezarda yatan, sevgilisiydi
Çok sevmişti onu elli yıl önce
Kendinden geçerdi onu öpünce
Evlenip yuva kurdu yirmibeşinde
Yemedi okuttu evlatların beşini de
Hayatın zorluklarını hiç takmadı
Nankör evlatların hiç biri bakmadı
Yaşlılar evine atıldığı o gün
El salladı arkalarından üzgün
Dedi affettim evlatlarım sizi
Beli büküldü çözüldü dizleri
Tek başınaydı şimdi şu hayatta
Bir tek hayalleri vardı ayakta
Zehirli iğne gibi geçen her saat
Ölmeden önüne serilmişti sırat
Gelecek birgün bizim de başımıza
Yalnızlığı katacak hayat,aşımıza
Simsiyah saçımızı dolduracak aklar
Her gün ölümü yaşar ihtiyarlar….