Bedford’umuz vardı sarıydı rengi.
Hala kulağımda sesi ahengi.
Gözümde yok idi onun bir dengi.
Zamanla kapıda çürüdü gitti...

Yıllarca harmanda yattı da yattı.
Durdukça milletin gözüne battı.
Kimi çizik attı,kimi taş attı.
Güneşin altında kurudu gitti...

Tekeri,kasayı,camı soydular.
Dımdızlak edip don gömlek koydular.
Ne yapmadılar ki gözün oydular.
Gözümün önünde eridi gitti...

Aküsü,aynası,farı söküldü.
Kasa sobalarda bir bir yakıldı.
Daha genç yaşında beli büküldü.
En sonunda Hakk’a yürüdü gitti..

Direksiyon,vites dikildi kaldı.
Onları da köyün delisi çaldı.
Kalan iskeleti hurdacı aldı.
Araba ardında sürüdü gitti...

Aşık Ramazan’ım dostumdu benim.
Hep onun yanında geçerdi günüm.
Gidince üzüldüm sıkıldı canım.
Acısı bağrımı bürüdü gitti...


Ramazan AKKAŞ
NEVŞEHİR-Tepeköy
25-aralık-2014