Sen bir heves olsaydın şu seven yüreğimde
Ne önemin kalmıştı ne de önemsendiğin
Körü körüne sevda artmazdı dileğimde
Cana ortak ferdasın serde özümsendiğin
İçimdeki telaşta yürüyen ayak izin
Usulen her arzuma gölgedir illa gizin


Çok büyük söz ederek aksini demem ama
Lisanımda noktasız sonu gelmez cümlesin
En sıcak kimliğinle sokulursun şurama
Dünyamda tek ahali etrafımda cümlesin
Mutluluğu bölüşür gülüşen bir çift gözün
Hükmü söner güneşin hâle sürülür özün


Sen bir gelincik aşkı, hatrın çoğaltır meşki
Kışımın yağan karı gönlümün baharısın
Seninle bereketli ömrümün sırça köşkü
Hüznümün yarınları bir de hasret harısın
Gecemin seherinde güne yansıyor yüzün
Umut doruklarını yoklar bitişik düzün


Bütün söylenenleri bahane sanma sakın
İhmal edilmeyerek işlisin tüm zerremde
Ezberimde demlenip soluğumdan da yakın
Adınla nazlı nazlı dönüyorsun küremde
Sana açık kollara bitsin artık hacizin
Ömür boyu sevmeye almasam artık izin.


Nezahat YILDIZ KAYA