Hasretin yetti cana, özlüyorum durmadan
Yeter öldürme beni, çık gel artık Nazlıcan
Gönül lafmı dinliyor seni bir an görmeden
Yeter öldürme beni, çık gel artık Nazlıcan

Kırılıp dal dan düşen buruşan bir yaprağım
Yel esmeden savruldum otların da toprağın
Karıştım boz suyuna şimdi Kızıl Irmağın
Yeter öldürme beni, çık gel artık Nazlıcan

Sallanırken rüzğarla zikretmeyi unuttum
Aklım beynim dağıldı fikretmeyi unuttum
Sensiz tüm niymetlere şükretmeyi unuttum
Yeter öldürme beni, çık gel artık Nazlıcan

Susuz nehirler gibi çatladı bak dudağım
Öksüz bülbüller gibi kırıldı dal budağım
Gül’ü, Lale’si solmuş güze teslim bir dağım
Yeter öldürme beni, çık gel artık Nazlıcan

Kum taneleri gibi savruluyor bedenim
Yığınlarda taş oldum yok arayan güdenim
Bir bahanem kalmadı, sensin bir tek nedenim
Yeter öldürme beni, çık gel artık Nazlıcan

18.08.2014 çorum / Uğurludağ
Leyla Yıldırım (Leylican)