Nasıl yaparsın bunu sen kendine
Sanki vebalini bilmezmiş gibi
Bu canı yaratan sen misin ey kul!
Almaya kalkarsın kendi elinle

Bir bahar dalısın henüz açmayan
Daha ne mevsimler görecek ömrün
Çiçeğe duracak açacak renk renk
Güneş başka başka doğacak her gün

Önünde sayısız hedeflerin var
Arkanda dağ gibi güzel bir aile
Herkes bunları ararken gökte
Sen bunlardan sanki olmuşsun bizar

Sen yanarken bir sevgili uğruna
Ölüm bile vız geliyor bak sana
Bunca sevenlerin yanında iken
Sen onları aldın ayak altına

Sen bağışlanamaz bir suç işlerken
Rabbim seni sana bağışladı bak
Sen hayatı böyle kolay mı sandın
İş ki silahsızken savaşmaya kalk

Bu gönül yarası en beter yara
Sanma yalnız sende kanar da durur
Ne yaş tanır ne zengin ne fukara
O yalnız sadakatle dengini bulur

Otur da rabbine şükürler eyle
Her iki alemde affını dile
Böyle bir cahillik yapmak yerine
Ömrünü insanlık aşkıyla bile


V S ye..