Bak bir varmış, bir yokmuş masalım böyle başlar
Olan, sen yaram açık sol dermedi bedenim
Ahkam pir, kesen çokmuş yüreğim öyle taşlar
Bahardım faslı kaçık yol vermedi gidenim!

Dönüp de bir baksaydın kalbin saran ben miydim?
Her manaya büründüm dedim gönlün hoş olsun
Süzgün canım aksaydın derdin karan ten miydim?
Sağdan soldan küründüm denmez, sinen loş bulsun!

Hasbıhalin can yakıp pey kaldın söyleyerek
Seçmek ile zorlandım sen gezeli hıyanet
Bana zerresi akıp gam saldın eyleyerek
Haksız mıydım? Horlandım sen ezeli kıyamet!

Tırmıkların var iken arzu endam bil sözüm
Fevrin, döşek yatak mı? Bol kıymığın can batıp
Senli demet hep diken kızıl tomruk kil yüzüm
Mabet miydin batak mı? Kalk demişken şan katıp!

Kör olmuşken kalp gözüm nem gerek, gelip bulsan
Geç! Demişken ayağa bura kadarmış yolum
Devrik laf, yeksan sözüm kalbimi bilip kalsan
Can, diren kızgın yağa! Pişkin, kadermiş solum!

Gülsen Tunçkal