üzerine alınmış duygularım
deli akan sellerin gözyaşlarıydı
yakar elini sokanı
niyet alan abdestlere yükleyemez ise
.
tutunan elele sabiler, hissetmek amacında
yol yorgunu yordamlarım
vurduk kendimizi
yâr tenine
iki denizin bir olup
rûhumuzun firar ettiği yerlerde
dulaşıyorduk olabildiğince
.
tekerrüren idâmesi hayâtımda
ölümsüzlüğe göz kırpan varlığım
yumruğunu sıkıp ta
ölümüne meydan okur

uzaklara dalıyor gözlerim kestiği yerlere
yaklaşan dehrim dönüşüne hazırlanır
hurçlarından âşk pazarlar alel orta açıp
yapılan genelde ucu ucuna ticâret ya,
köşe kıyısından sarkıp düşenler
takılıp ta hayatını yaşar şu bedenimde
sorgusuz sualsiz nefes kestiği yere kadar
.
illaha ki serpiliyor bi’şeyler, yeşermesi dünyaya
taşı yarıp açan güller, özbeöz kızkardeşlerimdir
omuz omuza savaşlarda vuruştuğumuz...
kan kırmızı rengimizi ordan alırız.
.
benliğimi terkedip kıyıları dövenler
inci kaplı mercânlarda süslenerek allı pullu
kendi kendini arzular, karaya basan ağırlıklarda
nefes cân olur cisim cânan
bu kadarlara başka sebep ne hâcet ki
yükseklere düşen ateşe sarılır
Hay’a karışır kendini bile bile, tek başına
.
gece bakılsa gözlerime
ay âşikâr akseder çığlık çığlığa yaşlarından
bilmek bazen çok geliyor taşımaya doyamayan kalbime
kuytu yerlerine sinip zar zor dertleşiriz işte
.
gemisini terkeder mi kaptan
bu yüzden bağlıyım kaderime
âdem oğluna haram günyüzü
huzur var da ‘o’ şimşektir çakar
tutmaya; düşmesi gerek avuçlara
eğer yakıp kavurmazsa
.
ürkerim kendimde hissettiğim, dağları görünce
özlemlerin bağışlar vuslatı...
cellâdım iken az önce
duâlar çaresiz; billâhi, aşk olmasa
.
şâh damarım yoksul, yırtık paçalı
uzaklaşmaya doyamayan yakınlıklar
‘al’ en kötü ânım işte sana
öğrenmeye daldık yine tesbih tanelerini
mescit kapılarını

böyle gelmiş böyle gider bu
namazım niyâzım sadece sen
ya İlâhi elinin gitgelindeyim işte

gümüş kemeriyle incecik gelinin ‘git’ belindeyim işte
beklerken kalkan son gemiyi

_______________________________