Bildiğini yumuşakça söylesin sen
Tavrında böbürlenme olmasın sakın
Şu alemde her insan olamaz arif
Arifliğini göster eğer arif isen sen
Coşup da kibir ile konuşmayasın

Had bilmezin haddini bildir elbet ki,
Lakin onuda işte arifce yapasın sen
Sana hasetle bakanı hakka havale et
Sen haklı isen eğer hak seni korur elbet

Ebû Cehil gibi cahil ise bir de kibirli ise,
İlim öğren ilim öğret sen yolunda devam et,
Sen bir gülü tuttun mu hiç battı mı dikeni?
Battı ise ne yaptın tutup yere mi attın?
Yoksa narince tutup tekrardan mı kokladın?

Ey güzel kardeşim insan da gül gibidir,
Kokusu hoştur ama dikenleri vardır bil,
Kimisi kaktüs olur ona yaklaşmayasın;
Uzatan sev sev onu eksik etme suyunu.

Görüyorum ateşlisin pek de heyecanlısın,
Bilginde maaşallah alimi kıskandırırsın,
Lakin olmuyor işte yumuşak ol sertsin,
Böyle olursan eğer çamurlaşır da ilmin;
Debelendikçe batar sen içinde kalırsın.

İlim irfandan önce merhamet sahibi ol,
Munis ve mulayim ol gönülden hep nazik ol,
Aman sakın zulm etme hakka da sakın girme;
Zalim olursan eğer gider boşa ilmin de.

Meftûn sen neylersin kendine de söylersin,
Bilmişlik taslamam ben bildiğimi söylerim,
İlim küfesi doldurmak pek zor iştir bilirim;
Ne kadar bilsem bile vardır elbet eksiğim.

Ali Aşkın KURT