Saçların düşer Yüreğimin en kuytu köşesine..
Nensiz ağlamaya başlarım.
Sonra gülüşün hançer olur , saplanır en pis karanlıklarıma.
Saplandıkça kanatır, kanattıkça acıtır.
" Konuş der gibi bakma Yar..."
" Konuşamam.."

Sonum oldu bu sevda biliyorum.
Yolumu sana yakın getiremiyorum
Saçların düşer yüreğimin en kuyt köşesine ,
Saçlarını ellerimi süremiyorum.
"Nerdesin ? diye sorma Yar!"
"Söyleyemem.."

Bir Bulut’um ben artık Gökyüzünde.
Saçlarına ağlayan bir çocuğum birazda belki de.
Ellerini aç sevdiğim , tutmaya çalış
Sana yağıyor bu Yağmur görmüyormusun?..
Beklemek zordur , bir okadar da hazin bilirim.
Bu yüzden sana , bekleyişlerimi getiriyom..
"Gel artık" der gibi bakma Yar!
"Gelemem.."

Saçların düşer yüreğimin en kuytu köşesine
Bakışın hançer olur , yaşayamadığım gecelere
Nedensiz ölmeye başlarım sonra.
Gülüşüne canımı verdigim Yar!

Ben oradayım bak , Bulutlarda.
Yere düşen her damlada ;
Avuçlarının içindeki sıcaklıkta..
"-düş’me artık der gibi susma Yar!
"Düşerim.."

Düştükçe konuşurum ;
Konuştukça acıtırım , yaralarım Yüreğini.
Konuştukça bitiririm düşlerini..

"düş" meme izin ver Yar...!!