Gönlümü bağladım bir padişaha,
Can kuşum kafeste çırpınır oldu,
Böyle bir hastalık görmedim daha,
Derman Gerçek aşkmış; ilacı buldu.

Sağımdaki solumdaki hekimler,
Ciğerime bakar kalbimi dinler,
Ömür takviminde geçerken günler,
Derman gerçek aşkmış; ilacı kuldu.

Sirkengebin badem olmadı çare,
Karahalileyle düşürdü hare,
İnşallah demedi bulunsun çare,
Derman gerçek aşkmış; ilacı çuldu.

Gidip mihrabına yüzümü sürdüm,
Gözlerim sel oldu secdede gördüm,
Rüyamda dergâha pir ile girdim,
Derman gerçek aşkmış; ilacı güldü.

Seher vakti pencerede bekledim,
Yıldızlar yanınca koku kokladım,
Karanlık gecemi onla akladım,
Derman gerçek aşkmış; ilacı yoldu.

Sofra iniyordu Musa kavmine,
Yok, mu mercimekle sarımsak yine,
Sofrayı kaldırıldı orak ekine,
Derman gerçek aşkmış; ilacı beldi.

Bir melek küstahlık edip kovuldu,
Sabır dileyenler vuslatı buldu,
Hakka âşık olan bir aciz kuldu,
Derman gerçek aşkmış; ilacı buldu

Aşk_ı yazamaz ki kalem kırılır,
Akıl durur çamur gibi görülür,
Gerçeği anlatmak aşka verilir,
Derman gerçek aşkmış; ilacı nurdu.

Bir garip halife yanar aşkından,
Vazgeçer saltanat tahtı köşkünden,
El uzatır dua bekler düşkünden,
Derman gerçek aşkmış; ilacı buldu
Halife BOZBAYIR