Dokunmayın kalbi kara karasında boğulsun
Teraziye hile katan darasında boğulsun
Sevgiden yoksun bağında türlü nebatat olsa
Kendi yesin üzümünü şırasında boğulsun

Ne zaman ki işi düşse el üste tutar seni
İşi bitene kadardır bittimi atar seni
Merhametten maraz doğar bir pula satar seni
Öz derdiyle cedelleşsin yarasında boğulsun

Bir söz vardır yeme ile dost olanın hali bu
Yüreği katran karası paklamaz bu hali su
El içinde gülünç olsun gören desin deli tu
Yakasından bitler yağsın piresinde boğulsun

Yediğin kaba pislersin hem cahil hem nankörsün
Şirret melun yaratıksın yüzünü şeytan görsün
Karıncalar yuva yapsın örümcekler ağ örsün
Sürün başka gezegenin küresinde boğulsun

Mizani kaçıp uzaklaş sana da değer şerri
Böyle münafık soysuzun kimseye olmaz hayrı
Dağa atsan yazık olur kirletir düzü bayrı
Atın lağım çukurunun deresinde boğulsun

Ozan Mizani (Taner Karataş) 22.12.2014