GÜL KOKULU DUALAR

Gecenin gözünde feryad ü figan,
Hasretime umut bir beyaz mendil…
Hadsiz hasretlerle tutulunca dil,
Buz tutmuş ırmağı andırır zaman.

Boynu bükük kaldı belki üç asır,
Alın terimize inat bu toprak.
Gönül hazanında soldu son yaprak…
Çözmek istedikçe düğümlendi sır.

Sevda susuzluğu çağın akışı,
Âlem suya kanmış kendi gönlünce…
Arar da bulamaz bütün ömrünce,
Bir kısır döngüde kalır bakışı.

Eski iklimlerde sevda servetti,
Gül suyu kokulu dualar muştu…
Yürekler semaya yönelen kuştu,
Gözyaşım sineme yağan rahmetti.

Yorgun sokaklarda kalır hasretim,
Tomur tomur açar aşkın gülleri…
Tutar ellerimden yarin elleri,
Dağların ardına uçar kasvetim.

Budanır hicranla karanfil dalı,
En berrak cemreler düşer ufkuma…
En taze baharlar koşar ufkuma,
Gerçeğe dönüşür sevda masalı.

Gülen gözlerimde bir ışık yanar,
Hasretime umut bir beyaz mendil…
Berceste sözlerle çözülünce dil,
Akar deryalara binlerce pınar.
Günbeyli’nin göreceği günler var.

Mahmut TOPBAŞLI