Sen güneşin benimsediğim yüzü
Sen, üzerime yağan asit yağmuru
Bir yak beni veyahut gözlerimi
Bileyim acın tatlı da ondan küsüz

Uzun zamandır yüzünü görmedim
Ama hasretim selleşecek gibi değil
Korkuyorum, senleşirsem bileyim
Belki de bu fakirin tek dileğidir

Dilerim de seni yeri göğü neylerim?
RABBİM beni ben gibilerle eylesin
Seni kötülemek amaçsa amaçsızım
Rüyasın dahası rüyayı anlamaktır

Başkasın gözüme değil, gönlüme
Baştasın gönlün baş tacı gözümde
Görmeyeli unutuldun gönlümde
Adın kaldı unutması zor değil ölümden

Ölüm gözümü açtı diye bilirim
Gözüm özümü, hiç değişmiş özüm
Kendini daha genç beklerdi ömrüm
Buna ben ve ömrüm fazla üzgünüz

Üzülmek çare değilmiş acıya
‘Miş’ diyorum malum yeni öğrendim
Seni yeni, yeni bilirken de böyleydim
Malum seni, böyle bilmemiştim

Bilmek de çare değilmiş sevmeye
Çok gezen çok bilir de sevemez
Dede öğütleri yer etmiş kulağıma
Sen çok gezdin demi sevmedin?

Aşk demek bir kadın demek midir?
Bir değil bin kadın diyeni de bildim
Bin bir türlü yer gezdim de sevdim
Bin kadını değil bir ömür tükettim

Böylesi ömür kimseye denk gelmedi
Aşk da bir ömre denk değildir
Malum bir kadını bir ömür sevdim
Bu sendin, o idi, hepimiz dik

Bir kadını bin ömür sevemezsin
Sabrın, ne bir ömre, ne bin güne denktir
Bir bin gün daha yaşar mıyız kim bilir?
Bu tahmin ne benim, ne senin elin de değil

Fakat seni tanıdığıma pişman değilim
Sende beni tanısaydın da anlaşa bilseydik
Seninle sensiz olmayan şiirleriz biz
Seni şiirlere benzetmek kıra bilir