Sen aslında benim içimdesin,
Tam da kalbimdesin.
Ben bu sırla bir ömrü geçirdim.
Kimseye söylemedim seni sevdiğimi.
Her defasında içime ağladım.
Dışarıda deli gibi gülerken,
Herkes ne kadar da mutlu sanıyor beni;
Oysa tam tersiyim,
Suyun içinde yanan bir ateş parçasıyım,
Gündüzün içine yerleşmiş bir geceyim,
Sevabın içine saklanmış bir günahım ben!
Kim bilebilir benim içime ağladığımı,
Kim bilebilir ki düşlerimi?
Kimse bilemez seni,
Kimseye anlatmadım seni,
Sever diye başka birisi.
Senden haberim yok, neredesin ?
Ne yapıyorsun?
Ne zaman uyuyorsun?
Acaba az da olsa beni düşünüyor musun geceleri?
Veya dinlediğin bir müzik aklına getiriyor mu beni?
Bilmiyorum,
Yaralarım açık; ama hep içine kanıyor.
Kan kaybından değil ama;
Sen kaybından ölebilirim!..
Ama sen hep mutlu kal sevgilim.
Aklına getirme sakın beni
Yazdığım satırlara bakma sakın
Bir şairin kaleminden çıkan son şiir bu