Söyledim son sözümü kendimi hakladım
Muhabbet dergahına girdim yokladım
Sana karşı hep sevgi saygı sakladım
Ben özümde mert oldum namert olmadım

Minnet ettim kendime sana zarar vermedim
Kahpe düzenin pervanesine girdim hiç dönmedim
Can istediler kaç kere sensiz olup vermedim
Ben özümde mert oldum namert olmadım

Kime sır verdiysem hayatıma mal oldu
Ölmeden düzen kuruldu ahiret sorusu soruldu
Bu kadar namertlik isyan ettirdi beni yordu
Ben özümde mert oldum namert olmadım

Çok şey mi istedim bu kadar sıkıntı aldım
Kendimi berduşa çevirip ortaya saldım
Koskaca dünyada tek başıma kaldım
Ben özümde mert oldum namert olmadım

İsyan ettim kahpe düzene sır vermedim
Ben mutlu olmak için geldim sıkıntıya gelmedim
Senden başkasını inan senin gibi sevmedim
Ben özümde mert oldum namert olmadım
Kul Özcan’ım kaderimle başbaşa kaldım
Bu düzenin akorsuz sazını elime aldım
Senin sevginle bir süre menzile vardım
Ben özümde mert oldum namert olmadım


ABDULHAMİT ÖZCAN
24.05.2014