aşk yaşanır..
söylenmez dillerde...
ben aşkı ölümüne yaşarım.
iliklerime dek...
aşk dokunmak değildir.
aşk tende son bulur bence....
aşk ona olan özlemdir,
o kavuşma anına olan özlem...

yakında,elinin ucunda yaşanması gerekmez..
uzaklıktır kimi zaman,
unutamadığın elleri,gözleri,mağrur duruşudur...
aşk onun uğruna ağlayabilmektir
yüreğini yırtarcasına...

vazgeçmektir deniz kokulu gözlerinden...
sırf ona zarar vermemek için kaçmaktır
ayakların yüreğin beynin ne derse desin...
onu bir yeşilde bulamaktır,
bazen de hırçın denizin mavisinde…

aşk sol yanının bir ömür boyu acımasıdır,
kanamasıdır kimseler bilmeden,duymadan...
tek başınalıktır onca kalabalığın arasında...
aynı havayı solumak kilometrelerce uzakta olsan da...
aynı müzikte düşünmek sevgilinin gül yüzünü,
yüreğinin atışını hissetmek yanı başında...
merak etmek ölesiye,
onsuz nefes bile alamamak…

herşeyinden vazgeçersin bazen.
ne gururun kalır geride,ne namusun....

suskundur aşk...
içinde sessizce büyütürsün onu...
canını yakacağını bile bile
hüznün kuşlarını ellerinle beslersin...
sessiz yaşanır sol yanında..
nefesin son bulana kadar aşk ağrıdır göğüs kafesinde...
fırtınadır beyninde...
yıllandıkça artar ağrısı,
ne çaresi vardır ne de dermanı...
aslında bir nefes sesidir içini titreten,
bir günaydın demesidir;
ayaklarını gün boyu yerden kesen..
belki çaresizliktir,
ellerinin bağlı olmasıdır kaderin karşısında...

ve bir GÜL GÜZELİ masalıdır,
sadece ikinizin bildiği bir masal..
ve hiç elmaları paylaştıramayacağın;
sonu olmayan bir masal...

BEN AŞKI BİLMİYORUM ÖYLE Mİ GENÇ ADAM...
ben belki de aşktan korkuyorum,
belki de kimselere söylemeden
içimde fırtınalar koparıyorum....
ve batan tüm gemileri sahipleniyorum...
ben aşkı bilmiyorum,söylemiyorum..
ben aşkı yaşamayı,
acısına alışmayı,
aşkı öğrenmeyi seviyorum...

VE BEN SADECE KENDİ MASALIMI YAŞIYORUM.....
ZUHAL


(sevgililer günün kutlu olsun okyanusum)