Paranla malınla, oyalan amma,
Kalabalık önünde, kendini övme
Bitmişse varlığın hayrına yor’ da,
Boş yere Allah’ a, şikâyet etme.

Girdiğin mecliste insanlar varsa,
Sakın ol, sen sakın kimseyi yerme.
Sen, sen ol birine, kinin’ de varsa,
Doğru ol, kimseye, ihanet etme.

Olduğun mecliste, bir ârif varsa,
Dilsiz ol, sen onun, olduğu yerde.
Bir yerden o sana bir şeyler sorsa,
Sen, sen ol, Ârif’e, nasihat etme.

Kısayken gittiğin dünyanın yolu
Bu yolda giderken, kendini üzme.
Hayatta gelmeden ömrünün sonu,
Çalış’ da, gönlünü, virane etme.

Kötünün kötüsü mutlaka vardır
Kimsenin haline, bakıp’ da gülme,
Günahkâr gidenin, mezarı dardır
Sakın sen, kimseye adâvet etme.

Zenginin, malına mülküne kanıp
Sen onu malıyla, mülküyle sevme.
Verdiği aş ekmek, helâldir sanıp
Bir kaşık çorbaya bünüvvet etme.

Var ise cesaret, yerinde kullan,
Boş yere düşmana göğsünü germe,
Haklı ol düşmanın, olurdur hayran,
Aptalca boş yere, celâdet etme.

Allah a şükret’ ki, Allah’ da sevsin
Sen, sen ol Allah’a, hiç karşı gelme,
Vardın’ mı cennete ne güzel dersin,
Gel Hak’ n yolunda, delâlet etme.

Dünyanın her hali olurken yalan
Yalancı dünyanda, kimseye küsme.
Göçünce dünyadan, eserdir kalan,
Boş yere, kimseye habâset etme.

Dostuna derdini anlat’ da, amma,
Sözümde yalanım, hiç yoktur deme.
Yalanla eğlerken, günah yok sanma.
Başkası hakkında, hurafat etme.

18 Aralık 2014-12-18
Ahmet Yüksel Şanlı er
Antalya